Przed II wojną światową śmietanka towarzyska Szczecina zaspokajała swoje potrzeby muzyczne w znajdującym się przy Augustastraße 48 (obecnie ul. Małopolska) Domu Koncertowym (Konzerthaus). Znaczną część powierzchni budynku zajmowały sale koncertowe, ale także lokale gastronomiczne cieszące się ogromną popularnością wśród mieszkańców Szczecina.
Gmach Konzerthausu został wybudowany w 1884 r. według projektu berlińskiego architekta Franza Schwechtena. Budowla zaprojektowana w stylu włoskiego renesansu wzorowanego na rezydencjach Florencji uchodziła za jedną z piękniejszych w mieście. Miała dwie sale koncertowe: jedną większą, ozdobioną portretami wybitnych muzyków namalowanych przez Friedricha Richtera, i drugą, o połowę mniejszą. Oprócz stałych koncertów organizowano tam lekcje tańca, uroczystości rodzinne, odbywały się krajowe i międzynarodowe kongresy, odczyty oraz sesje naukowe.
Konzerthaus, okres międzywojenny, ze zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie
W budynku znajdował się również prowadzony przez Oscara Burchla jeden z najbardziej prestiżowych zespołów lokali gastronomicznych w mieście (Konzerthaus Stettin), który składał się z restauracji, winiarni, kawiarni wiedeńskiej oraz cukierni. Goście restauracji mogli wysłuchać koncertów, obejrzeć występy znanych artystów, sale zaś wynajmowano na różnego rodzaju uroczystości. Na zapleczu kompleksu znajdował się duży ogród, gdzie stale grała kapela. Lokal słynął ze znakomitej kuchni oraz eleganckiego wystroju, na który składał się m.in. zestaw naczyń z umieszczonym na nich logiem.
Restauracja Konzerthaus-Garten, okres międzywojenny, Muzeum Narodowew Szczecinie
Jednym z takich naczyń był kubełek do chłodzenia szampana, składający się z dekoracyjnej obudowy w formie kielicha z uchwytem, który stawiano przy stole, oraz umieszczonego w nim wiaderka ― wyjmowanego pojemnika do lodu. Podstawę kielicha stanowiła okrągła, szeroka stopa z wałkiem przy podstawie, zwężająca się w wysoki trzon, ozdobiony pierścieniem tworzącym rodzaj nodusa. Na nim oparty był lekko rozszerzony ku górze wspornik czaszy o płaskim zakończeniu. Czasza wysmukła, rozszerzająca się łagodnie do wysokości 2/3, wyżej zaś nieco poszerzona, cylindryczna, przy krawędzi ujęta niskim pierścieniem wieńczącym. Uchwyt wygięty kabłąkowo z podwójnym zagięciem w górnej, nieco poszerzonej części, w przekroju wieloboczny, przy zawiasach spłaszczony i rozszerzony. Naczynie to zostało zamówione u znanej przedwojennej firmy Sächsische Metallwaren Fabrik Aug. Wellner Söhne A. G. W centrum cylindrycznej części czary oprócz nazwy producenta widniał wygrawerowany napis: Konzerthaus‒Stettin.
Naczynie do chłodzenia szampana, okres międzywojenny, Muzeum Narodowe w Szczecinie, fot. G. Solecki
Budynek Konzerthausu został zniszczony podczas nalotów alianckich w 1943 r. Po wojnie miał być odbudowany, jednak w 1962 r. zdecydowano o jego rozbiórce. Od 1948 r. na miejscu Konzerthausu wzniesiono gmach szczecińskiej Filharmonii im. Mieczysława Karłowicza, a o dawnym Domu Koncertowym przypominają jedynie stare pocztówki, a także zachowane nieliczne naczynia, wśród których znajduje się kubełek do chłodzenia szampana przechowywany obecnie w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie.
Anna Lew-Machniak
Powrót ZOBACZ NA OSI CZASU