Po wojnie czas na śmiech…

Film "Skarb" w reżyserii Leonarda Buczkowskiego

W pierwszych latach po II wojnie światowej filmy albo rozprawiały się z ostatnimi traumatycznymi przeżyciami, albo propagowały nowy, socjalistyczny porządek świata. Jedne i drugie podchodziły do poruszanych tematów bardzo poważnie. Skarb był pierwszą po wojnie… komedią.

 

Akcja filmu została osadzona w realiach tużpowojennych i poruszała problemy charakterystyczne dla tego momentu w dziejach stolicy. W napisach czołowych czytamy: „Warszawa po wojnie była jedynym miejscem na świecie, w którym mogła się zdarzyć ta autentyczna historia… wymyślona przez autorów”. Młode małżeństwo, jak wszyscy inni mieszkańcy zniszczonej Warszawy, borykało się z problemami mieszkaniowymi. W oczekiwaniu na własne lokum Krysia i Witek przebywali w przepełnionym mieszkaniu, które jako jedno z niewielu ocalało w zbombardowanej kamienicy. Przez nieporozumienie wszyscy współlokatorzy podejrzewali, że w domu był ukryty skarb, który chcieli wykraść nowożeńcy. Kucie kolejnych dziur w ścianach sprawiło, że naruszone w czasie wojny mury runęły, a poszukiwacze skarbu zostali uwięzieni pod gruzami. Kiedy zaczęli już tracić nadzieję na ratunek, przypadkiem odnaleźli ich budowniczy tunelu Trasy W-Z.  

czarno-białe zdjęcie młodej,  uśmiechniętej Danuty Szaflarskiej

Danuta Szaflarska, fot. Edward Hartwig, Narodowe Archiwum Cyfrowe

Główne role zagrali Danuta Szaflarska i Jerzy Duszyński – artyści, którzy po swoim debiucie w Zakazanych piosenkach w 1947 roku stali się ulubioną parą ekranową polskiej publiczności kinowej. W filmie wziął udział także przedwojenny ulubieniec publiczności, komik Adolf Dymsza. Rola pana Ziółko, radiowego imitatora odgłosów przyrody, dawała mu ogromne pole do zaprezentowania wielkiego talentu parodystycznego i dźwiękonaśladowczego. Kelnerkę Basię zagrała młodziutka Alina Janowska.

Program filmowy filmu Skarb w reżyserii Leona Buczkowskiego, Muzeum Kinematografii w Łodzi. licencja CC, źrodło: Cyfrowe Muzeum Kinematografii

W czołówce jako reżysera podano Mariana Leonarda. Był to pseudonim Buczkowskiego, który dotychczas kręcił jedynie „poważne” filmy. Skarb to pierwsza komedia w jego dorobku. Niektórzy reżyserzy do komedii podchodzili niechętnie i uważali filmy dramatyczne za lepsze i ambitniejsze. Prawdopodobnie dlatego w swoim debiucie w lekkim repertuarze Buczkowski skrył się pod pseudonimem. Kolejną komedię, Przygodę na Mariensztacie, firmował już własnym nazwiskiem.

czarno-białe kadry z filmu Skarb

Program filmowy filmu Skarb w reżyserii Leona Buczkowskiego, Muzeum Kinematografii w Łodzi. licencja CC, źrodło: Cyfrowe Muzeum Kinematografii

W filmie pojawiły się dwie piosenki, które szybko stały się przebojami: Jest taki jeden skarb oraz Warszawa, ja i ty. W wielu źródłach można znaleźć informację, że śpiewały je Siostry Do-Re-Mi. W rzeczywistości w filmie wystąpił żeński zespół wokalny Nastroje. Widać go na ekranie, jednak podczas nagrań dźwiękowych jedna z jego członkiń zachorowała. Zastąpiła ją młodziutka, nikomu jeszcze wówczas nieznana piosenkarka, która wkrótce stała się największą gwiazdą polskiej piosenki: Maria Koterbska.

Piosenka Jest taki jeden skarb w wykonaniu Olgierda Buczka, źródło: Youtube

Skarb przeszedł do historii jako pierwsza powojenna komedia polska oraz jeden z pierwszych filmów fabularnych. Dziś to ciekawe świadectwo osiągnięć polskiej kinematografii, która podobnie jak wszystkie inne dziedziny odradzała się z niemal całkowitych zniszczeń wojennych.

Michał Pieńkowski

 

 

Powrót ZOBACZ NA OSI CZASU
drukuj wyślij facebook